ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ

Αξιότιμε κύριε Μπους,

Είμαι μια μικρή Αμερικανίδα.

Σας γράφω αυτό το γράμμα έπειτα από πολύ σκέψη και μετά από μεγάλη ψυχολογική πίεση που δέχτηκα. Το θέμα που θα ήθελα να σας μιλήσω είναι ο τόσο σκληρός και άδικος πόλεμος που κάνατε στο Ιράκ. Ο λόγος που γράφω είναι οι τόσες χιλιάδες θάνατοι που έγιναν εξαιτίας σας και όλες αυτές οι καταστροφές που εσείς διατάξατε να γίνουν.

Σαν μια Αμερικανίδα πάντα ένιωθα ότι εσείς εκπροσωπείτε το κράτος μας αντάξια, όμως όχι. Όλα ήταν ένα μεγάλο λάθος. Το μόνο που κάνατε είναι να αποφασίζετε και να πράττετε χωρίς να ρωτάτε κανένα. Όχι. Αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Σε κάθε μια απ' τις σκηνές φρίκης των κομματιασμένων ανθρώπων και των κατεστραμμένων περιουσιών εμένα με κάνουν να ντρέπομαι που ζω στην Αμερική. Εσείς δεν ντρέπεστε καθόλου; Δεν έχετε τύψεις που έχετε καταστρέψει ένα ολόκληρο έθνος; Δεν έχετε νιώσει άσχημα δεν έχετε νιώσει οίκτο και μεταμέλεια; Ντροπή! Μόνο αυτό μπορεί να πει κανείς. Νομίζετε ότι το πετρέλαιο έχει περισσότερη αξία από χιλιάδες αθώες ψυχές; Κι αν εσείς είστε τόσο σκληρός σκεφτείτε και λίγο εκείνους που υποφέρουν τόσο. Έπειτα κι εμάς τους Αμερικάνους μας κάνατε να έχουμε τύψεις, ντροπή και πόνο. Γιατί; Γιατί; Σταματήστε σας παρακαλώ. Μην κάνετε άλλο κακό. Μην κάνετε άλλο πόλεμο!

Ευχαριστώ που με ακούσατε

Μια λυπημένη Αμερικανίδα

Πισσαδάκη Αιμιλία